ประตูห้องนอนถูกเปิดและปิดลงร่างสูงก้าวไปหาเตียงนอนที่ตั้งอยู่กลางห้องอย่างไม่รีรอ
จินยองถูกวางลงกับเตียงนุ่มยังไม่ทันได้ทำอะไรเสื้อยืดตัวบางที่สวมอยู่ก็ถูกถอดโยนออกไปจนพ้นตาตามด้วยเสื้อของคนที่คร่อมตนอยู่
กลายเป็นว่าทั้งจินยองและแจบอมเปลือยท่อนบนด้วยกันทั้งคู่
ใบหน้าคมก้มต่ำลงมาหาแผ่นอกบางหยอกล้อกับยอดอกของภรรยาจนขึ้นสีแดงน่ามอง
ในสายตาของแจบอมจินยองน่ากินยิ่งกว่าไก่ทอดของโปรดซะอีก ยิ่งมองยิ่งอดใจไม่ไหว
“พี่จบม...”ริมฝีปากที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยถูกประกบปิดกลืนกินคำพูดลงคอ
กางเกงที่ยังเหลือติดตัวถูกเกี่ยวรูดลงจนหลุดพ้นข้อเท้า
มือหนาเกลี่ยไล่ตั้งแต่หน้าผากมน ดวงตาฉ่ำวาว จมูกโด่งรั้น พวงแก้มสีแดงระเรื่อ
มาจนถึงริมฝีปากแดงฉ่ำ
สอดประสานสายตากันอย่างมีความหมายก่อนที่มือหนานั้นจะค่อยๆเลื่อนลงสัมผัสทุกอย่างที่เป็นจินยอง
ยิ่งเลื่อนลงต่ำลมหายใจของคนใต้ร่างยิ่งถี่กระชั้น
“อ๊ะ...”จินยองผวาเฮือกเมื่อมืออุ่นคว้าจับเข้าที่แก่นกายของตน
แจบอมที่ทนสายตายั่วตาใสนั้นไม่ไหวก้มลงหลบไปเล่นกับซอกคอขาวแทนโดยที่มือก็ยังขยับทำหน้าที่ของมันอยู่
“อื้อออ”เสียงร้องที่ข้างหูแทบจะทำแจบอมสติแตก
แต่ก็ต้องเตือนตัวเองให้ค่อยเป็นค่อยไปเดี๋ยวเมียเจ็บ
“อ๊ะ...อ๊า”ของเหลวขุ่นถูกปล่อยออกมาจากคนตัวเล็กเต็มมือของแจบอม
มือหนาที่เต็มไปด้วยน้ำรักเอื้อมป้ายไปที่ช่องทางของภรรยาก่อนที่นิ้มเรียวจะถูกกดเข้าไปเพื่อเบิกทาง
หมดซึ่งความอดทนที่มีร่างสูงชันตัวขึ้นถอดกางเกงที่แสนจะเกะกะของตนออกให้พ้นตัวอย่างรวดเร็ว
“พี่เข้าไปนะ”เอ่ยขออนุญาตแบบไม่ต้องการคำตอบเพราะเอ่ยจบแก่นกายร้อนก็ถูกกดเข้าไปจนสุดก่อนจะถูกแช่ค้างไว้อย่างนั้นเพื่อให้อีกคนปรับตัว
“ขยับเถอะครับ...”สิ้นคำเอวแกร่งก็เริ่มขยับเนิบนาบก่อนที่จะเพิ่มความเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ที่มี
“อึก...อื้อ”
“อืม...”
เสียงครางกระเส่าสอดประสานสลับกับเสียงเนื้อที่กระทบกัน
แม้เครื่องปรับอากาศจะทำงานได้ดีแต่อุณหภูมิภายในห้องกลับเพิ่มขึ้นจนหยาดเหงื่อไหลตามกาย
“ร..เร็วไป อ๊ะ..”
“นยอง....”เสียงแหบพร่าเอ่ยเรียกแต่ยังไม่ยอมลดความเร็วลง
“อ๊า...อ๊ะ”
“นายทำให้พี่เหมือนตาลุงหื่นขึ้นทุกวัน”เอ่ยตัดพ้อออกมา
“ผ...ผมยังไม่..ไม่ได้ทำอะไรเลย”
“นายยั่ว...”
“ป่าวนะ...”จินยองที่ถูกใส่ร้ายบุ้ยปากใส่แต่ก็ต้องนิ่วหน้าเมื่ออีกคนแกล้งกระแทกเข้ามาแรงๆ
“ฮึ...”เสียงหัวเราะในลำคอของคนด้านบนทำเอาจินยองหน้าง้ำ
ก่อนจะผวากอดคอสามีแน่นเมื่อโดนกระแทกเข้าจุดกระสัน
“อื้อ...อึก”ไม่มีการต่อบทสนทนาเมื่อแจบอมก้มหน้าก้มตากระแทกกระทั้นจนจินยองแทบจะหายใจหายคอไม่ทัน
“พ..พี่จบม..มัน...มันจะ”เสียงที่เปล่งออกมากระท่อนกระแท่นเพราะแรงกระแทกที่หนักหน่วง
“ใกล้แล้วครับ”สะโพกแกร่งขยับรัวจนอีกคนหัวสั่นหัวคลอนไปตามแรงกระแทก
“อ๊ะอ๊ะ...อ๊า”อารมณ์เฮือกสุดท้ายของร่างบางถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมของเหลวขุ่น
ก่อนที่แจบอมจะปลดปล่อยตามมาติดๆ
“อืม...”แจบอมแช่แก่นกายค้างไว้จนน้ำรักถูกรีดเข้าไปตัวอีกคนจนหมดจึงได้ถอนตัวตนออกมา
จมูกโด่งจรดลงที่หน้าผากชื้นเหงื่ออย่างแสนรัก
“นอนสักตื่นค่อยไปกินข้าว”เห็นท่าทางเหนื่อยอ่อนของอีกคนแจบอมยอมท้องร้องเพื่อให้อีกคนได้พักก่อนดีกว่า
แขนแกร่งอ้ากว้างเชิญชวนให้อีกคนเข้ามาและก็ไม่ผิดหวังเมื่อหัวทุยนั้นตรงเข้ามาซุกอยู่ที่อกแล้วหลับไปอย่างง่ายดาย
ยังมีต่อที่เด็กดีอีกนิดน้าาาาา
