วันเสาร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2559

Married Alone CUT-15 ลูกชาย



ร่างหนาที่นอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงทอดสายตามองร่างนุ่มนิ่มที่เคลื่อนไหวอยู่บนร่างของตัวเองมือหนาข้างหนึ่งประคองแผ่นหลังบางอีกข้างก็ประคองท้องนูนไม่ให้กระเทือนมากจากแรงขย่มของคุณแม่

ตอนนี้แจบอมกำลังทักทายลูกชายในท้องภรรยาอยู่อย่างใกล้ชิด

“ปวดขา....”แรงขยับหยุดลงพร้อมเสียงบ่นของคุณแม่ แจบอมยิ้มขำกับท่าทางน่ารักๆนั้น พลิกตัวให้จินยองได้เอนหลังลงกับเตียงนุ่มแทน วันนี้เขาได้คุยกับหมอคิมหลายเรื่องรวมถึงเรื่องเซ็กส์ระหว่างตั้งครรภ์ด้วย

ไม่มีปัญหาแล้วล่ะ...แต่ต้องทำในท่วงท่าที่เหมาะสมไม่กดทับครรภ์และควรสวมถุงยางเพื่อสุขอนามัยของคุณแม่นะ

คำบอกเล่าของหมอคิมทำเอาแจบอมอดที่จะรู้สึกลิงโลดในใจไม่ได้ เขาต้องอดทนมาตั้งกี่เดือนได้นอนกอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นอยู่ทุกคืนแต่ทำอะไรได้ จินยองน่ารักน้อยซะที่ไหน

จุ๊บ

“เจ็บก็บอกพี่”แจบอมก้มลงจุ๊บเบาๆที่ปากหวานฉ่ำแล้วกระซิบบอกก่อนจะค่อยๆเคลื่อนกายเข้าไปในตัวอีกคนอย่างคุ้นเคย

“อึก..”

“ฮึ่ม..”เสียงคำรามต่ำเล็ดลอดออกมาเมื่อถูกอีกคนรัดแน่น เมื่อทุกอย่างเข้าที่สะโพกหนาก็เริ่มทำหน้าที่โดยการขยับช้าๆเพราะกลัวจะสะเทือนจนเกินไปเดี๋ยวตะหนูจะตกใจ ร่างหนานั่งตัวตรงไม่ได้เอนกายเข้าไปกอดอีกฝ่ายอย่างเคยเป็นเพราะติดหน้าท้องและกลัวว่าจะเป็นการกดทับให้ลูกได้อึดอัด แจบอมไปศึกษามาพอสมควรในเรื่องนี้เพราะอยากให้ปลอดภัยกับจินยองและลูกที่สุด หากวิธีไหนเสี่ยงเกินไปแจบอมจะไม่ทำ

“อ๊ะ...พ..พี่”เสียงหวานครางขาดห้วงเพราะความรู้สึกในกายที่พุ่งสูง นี่เป็นอีกเรื่องที่แจบอมพึ่งรู้คือคุณแม่จะมีความรู้สึกไวกับเรื่องแบบนี้

“เร็ว..เร็วๆสิ...ค..อ๊า...ครับ”เอ่ยเร่งเร้าเมื่อแรงขยับสะโพกไม่ได้ดั่งใจต้องการ ทำเอาแจบอมหัวเราะกับความเอาแต่ใจที่ไม่ค่อยได้เห็นนักของภรรยา

“นยองอยากได้เร็วๆหรอครับ”สามีขี้แกล้งอยู่ๆก็หยุดขยับสะโพกจนจินยองครางฮือเพราะถูกขัดใจ แจบอมยิ่งอยากแกล้งแช่ตัวตนของตนไว้อย่างนั้นแล้วหันมาซุกซนที่ซอกคอหอมๆและใบหูขาวๆแทน

“อื้อ...”ริมฝีปากและเล็มไปตามผิวเนื้อนุ่มจนร่างนิ่มหลุดครางออกมา จูบหวานเกิดขึ้นเมื่อแจบอมลากริมฝีปากมาหยุดอยู่ที่ปากฉ่ำวาว สองลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอย่างต้องการเติมเต็มให้แก่กันและกันโอนถ่ายความรักที่มีจนล้นแลกเปลี่ยนกันให้อุ่นใจ

แจบอมจะถือว่าเป็นการเติมพลังจากการที่ต้องอ้วกเช้า กลางวัน เย็น แล้วกันนะ

“ขยับแรงเดี๋ยวตะหนูตกใจนะ”กระซิบหยอกล้อแต่ก็ยอมขยับสะโพกเร็วขึ้นจนเกือบอยู่ในระดับที่คุ้นชินแจบอมไม่ได้ทำตามที่จินยองร้องขอเพียงอย่างเดียวแต่ทำเพราะความต้องการของร่างกายตัวเองด้วยที่มันอยากจะกระแทกกระทั้นเข้าไปให้ได้ดั่งใจแต่ก็ต้องคอยห้ามใจตัวเองไม่ให้เผลอทำอย่างที่คิด

“อ๊ะ...พ..พี่จ..จบม”แจบอมกัดฟันกรอดเมื่อถูกเรียกด้วยเสียงกระเส่าแบบนั้น

“อย่ายั่วพี่สิ”

“ผ..ผม..ฮึก..ป่าว..อ๊ะ...”แจบอมได้แต่คิดว่าทำไมจินยองถึงได้น่ารักน่าฟัดขนาดนี้

“อืม..”

“อึก..อื้อ..”

“.........”แจบอมวางมือลงบนท้องนูนของภรรยาอย่างต้องการสัมผัสลูกน้อย

อย่าพึ่งตกใจนะลูก

แจบอมคิดพลางสวนสะโพกเร็วขึ้นแต่ก็ยังรั้งแรงไว้อยู่มากเมื่อใกล้จะถึงจุดหมายแล้ว

“อ๊ะ..มัน...อึกอ๊า”จินยองครางไม่เป็นภาษาก่อนจะปลดปล่อยออกมาจนเลอะทั้งตัวเองและแจบอม

“อืม...”แจบอมเองก็ปลดปล่อยออกมาเต็มถุงยางที่ใส่อยู่


ร่างหนาถอนตัวออกมาจัดการกับซากถุงยางของตัวเองหันมาอีกทีว่าที่คุณแม่ก็หลับหนีไปซะแล้ว



ยังไม่จบน้าาามีต่อที่เด็กดีอีกก