อากาศหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศไม่ได้ทำให้สองร่างที่กำลังกอดรัดกันผ่อนความร้อนแรงของอารมณ์ลงได้
แผ่นหลังเนียนร้อนผ่าวทาบไปกับผนังห้องที่เย็นเฉียบ เสียงครางฮือหลุดลอดออกมาเมื่อลิ้นร้อนชื้นสัมผัสเข้ากับตุมไตบนเนินอก เพียงไม่นานร่างกึ่งเปลือยก็เปลือยเปล่าเหลือเพียงร่างบางขาวผ่องให้อีกคนได้มองอย่างหลงใหล
ขาเรียวเล็กถูกจับยกขึ้นเกี่ยวเอวหนาไว้ข้างหนึ่งทั้งที่ร่างบางยังไม่ทันตั้งตัว
"อ๊ะ..."จินยองสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสเย็นๆจากนิ้วยาวของอีกฝ่ายบริเวณช่องทางด้านหลังของตน
"เจ็บหน่อยนะ"ร่างสูงกระซิบชิดใบหูบางก่อนจะค่อยๆกดนิ้วเข้าไปในตัวอีกฝ่าย
"อื้อ~"เสียงครางหลุดลอดออกมาเป็นระยะเมื่อนิ้วยาวถูกชักเข้าชักออกก่อนจะเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ
"พ..พอแล้วครับ"จินยองเอ่ยออกมากระท่อนกระแท่นเมื่อเห็นอีกคนกัดฟันอย่างอดทนกับอารมณ์ในตัวเพื่อพยายามขยายช่องทางให้เขา
"นยองจะเจ็บนะ"แจบอมตอบแล้วกัดฟันแน่นเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบรัดจากอีกฝ่าย
"ผม..ไม่เป็นไร"
เมื่อถูกอนุญาตแจบอมชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยอมให้กับอารมณ์ดิบภายในตัว ปลดกางเกงผ้าเนื้อดีออกจากเอวอย่างรวดเร็ว
จินยองถูกจับหันหน้าเข้าหากำแพงก่อนที่ร่างหนาจะเข้ามาทาบทับจนแนบสนิท
"อ๊า!"เสียงครางหลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่มเมื่อช่องทางด้านหลังถูกเติมเต็มจากแก่นกายอุ่นร้อนของคนด้านหลัง
"เจ็บหรอ"แจบอมเป็นห่วง
"มะ..ไม่เป็นไรครับ"เพราะห่างหายจากเรื่องแบบนี้ไปเกือบสองปีจึงไม่แปลกที่สัมผัสมันจะฝืดเคืองอย่างที่เป็น
แรงขยับเบาๆเพราะยังไม่คุ้นชินทำเอาฟันเรียงสวยขบกัดริมฝีปากจนบวมแดง แผ่นหลังบางถูกขบเม้มจนขึ้นรอยทั่วแผ่นหลัง แขนเรียวค้ำยันผนังห้องไว้เมื่อแรงส่งจากด้านหลังหนักหน่วงและรวดเร็วจนหัวคลอน
ขณะที่ขาเรียวสั่นจนแทบล้มพับก็เหมือนคนด้านหลังจะรู้จึงคว้าสะโพกมนไว้ก่อนที่อีกฝ่ายจะทรุดลง
ยิ่งนานเข้าอารมณ์ที่สูงอยู่แล้วยิ่งเพิ่มขึ้นจนภายในห้องที่เคยเงียบเกิดเสียงหลายอย่างสอดประสานกันทั้งเสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ เสียงเนื้อที่กระทบกันจากแรงกระแทก เสียงครางหวิวของผู้ถูกกระทำ
"อืม..."เสียงครางต่ำบ่งบอกุงความพึงพอใจของผู้กระทำทำเอาคุณแม่แจโอหน้าแดงกล่ำหลับตาปี๋
"อ๊ะ..อ๊า!"อารมณ์เฮือกสุดท้ายถูกปลดปล่อยออกมา
"อ่า~..."พร้อมๆกับคุณพ่อแจโอที่ปล่อยเข้าไปในตัวภรรยาจนหมด
ร่างบางถูกพลิกหันกลับมาหาพร้อมจูบร้อนที่พุ่งเข้าไปครอบครองอีกฝ่าย แขนแกร่งช้อนอุ้มร่างบางขึ้นแนบอกทั้งที่ริมฝีปากยังแนบสนิทก่อนที่ขายาวจะก้าวไปหาเตียงนอน
แจบอมวางภรรยาลงบนเตียงเบาๆก่อนจะตามขึ้นไปคร่อมไว้ จินยองสบตาคมก่อนที่จะหลับตาลงรับจูบหวานที่ถูกป้อนมาอีกครั้ง
แจบอมดุนดันความเป็นตัวตนของตนเข้าไปในตัวอีกคนอีกครั้ง
"อื้อ~"
"เหนื่อยหน่อยนะ แต่มีน้องให้แจโออีกสักคนก็คงดี"เอ่ยหยอกเย้าภรรยาอต่ภายในใจก็คิดเช่นนั้น เขาปล่อยลูกเหงามานานแล้วจะขอไถ่โทษเป็นการทำน้องให้ก็แล้วกัน
"พ..พี่จบม!"จินยองอยากจะหยิกคุณพ่อแจโอเสียให้เขียวข้อหาหื่นเกินไปแต่ถึงอย่างไรจินยองก็ค้านอีกคนไม่ได้อยู่ดีก็ได้แต่เลยตามเลยไปกับอีกคน
และดูเหมือนว่าคืนนี้สำหรับแจบอมจะยาวนานเสียเหลือเกินคงไม่ใช่แค่รอบสองรอบที่จะทำให้คุณพ่อแจโอหยุดลงได้เพราะนั่นคงยังไม่พอกับความคิดถึงที่ต้องห่างไกลกันจนเกือบสองปี
