วันพุธที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

SS2 Married Alone CUT-4 แอลกอฮอล์




สัมผัสเบาๆที่เนิบช้าอย่างจงใจของสามีดูจะไม่ทันใจคนตัวเล็กที่ต้องการมากกว่านี้ มือเรียวขยุ้มอกเสื้อเชิ้ตของสามีเสียจนยับยู่ยี่คามือ กดริมฝีปากหาอีกฝ่ายมากขึ้นป้อนจูบหนักหน่วงให้เสียจนแจบอมแอบลอบยิ้มในใจ

จินยองน่ารักเกินไปแล้ว แล้วยังขี้ยั่วอีก

ริมฝีปากทั้งสองผละออกจากกันพร้อมกับเสื้อผ้าที่ไม่เหลืออยู่บนตัวสักชิ้น

ฟุบ!

ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงก่อนจะดึงภรรยาขึ้นมานั่งเทินตักตนเสียจนก้นนิ่มสัมผัสแนบชิดไปกับหน้าขาแกร่ง

"อยากได้อะไรก็ทำสิ พี่ตามใจนยองนะ"เอ่ยบอกพร้อมรอยยิ้มละไมแต่ยังไงก็ติดไปทางเจ้าเล่ห์ สองแขนแกร่งเอนเท้าไปทางด้านหลังเพื่อให้มองอีกคนได้ถนัดมากขึ้น

จินยองกัดริมฝีปากเบาๆก่อนจะใช้มือซ้ายจับยึดเข้าที่บ่าแกร่งเพื่อพยุงตัว มือขวาเอื้อมจับแก่นกายของอีกคนที่ตื่นเต็มที่แล้วค่อยๆยกสะโพกอวบอิ่มขึ้น

"อึก!"ก่อนจะกดลงเพื่อรวบรัดตัวตนของแจบอมเสียจนมิด

"ขยับสิครับ เอาตามที่นยองต้องการเลยนะ"แจบอมยังคงนั่งเท้าแขนมองอีกฝ่ายอยู่นิ่งๆ จินยองตอนนี้เซ็กซี่จนแทบบ้า

"อื้อ~"สะโพกอวบเริ่มขยับเนิบช้าพร้อมเสียงหวานหวีดหวิวก่อนที่จังหวะจะเริ่มเร็วขึ้น ยิ่งเร็วขึ้นเสียงลมหายใจทั้งสองยิ่งถี่กระชั้น และด้วยจังหวะสวนขึ้นที่แจบอมจงใจแกล้งยิ่งทำให้จินยองครางกระเส่ามากขึ้นกว่าเดิม

"อ๊ะ....อื๊อ.."ริมฝีปากอิ่มขบกันเพื่อเก็บเสียงแต่ดูเหมือนจะไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก เอวบางขยับโยกพริ้วไหวเสียจนแจบอมต้องช่วยประคองเอวบางไว้เพราะกลัวความเปราะบางนั้นจะหักเอาได้ง่ายๆ

"อ่า..นยอง"แจบอมครางต่ำในลำคอ เริ่มรู้สึกจะทนกับภรรยาขี้อ้อนไม่ไหวแล้ว

"อ๊ะพี่จบม"ร่างบางที่เคยเป็นคนควบคุมถูกพลิกให้นอนราบไปกับพื้นเตียงทั้งที่ร่างกายยังคงเชื่อมติดกันอยู่

"อ๊า..อ๊ะ.."สะโพกสอบเด้งเข้าหาคนด้านล่างรัวถี่เสียจนจินยองแทบลืมหายใจ

"พ..พี่จบมเร็วอีก"แต่ก็ยังคงไม่เร็วเท่าใจของคนต้องการจินยองจึงร้องขอออกมาอีก

"ครับที่รัก"รับคำด้วยรอยยิ้มก่อนจะเร่งความเร็วเสียจนคนรองรับอารมณ์หัวสั่นหัวคลอน

"อื้อ..มันจะ...อ๊า!"

"อ่า...."

หยาดอารมณ์สีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาเสียเลอะไปทั้งตัวและช่องทางรัก แจบอมช้อนอุ้มภรรยาขึ้นก่อนที่มันจะไหลลงเตียงให้เปื้อน ขาเรียวที่สั่นน้อยๆถูกปล่อยลงให้ยืนบนพื้นข้างเตียง

"พี่จบม...ทำอีก"ตาแป๋วแหววมองอ้อนจนแจบอมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ สิ่งที่คิดจะหลับหลังจากปล่อยความต้องการออกไปกลับตื่นตัวเสียจนแข็งขืนอีกครั้งเมื่อมือเรียวเอื้อมจับมันไว้มั่นร่างบางค่อยๆย่อตัวลงจนหน้าอยู่ระดับเดียวกับสิ่งที่มือกอบกุมอยู่

แจบอมสูดปากเบาๆเมื่อลิ้นชื้นแตะเบาๆลงบนแก่นกายซ้ำๆพร้อมมือเรียวที่ขยับขึ้นลงรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของเขา จินยองทำแบบนี้แทบจะนับครั้งได้ บอกตรงๆแจบอมยังไม่ชิน

"น..นยองพอก่อน"เอ่ยห้ามก่อนมือหนาจะดึงรั้งร่างภรรยาให้ลุกขึ้น จับหันหลังแล้วสอดใส่ตัวตนเข้าไปในช่องทางรักทันที แจบอมทำเองดีกว่า ให้จินยองทำนี่ไม่ดีต่อหัวใจเขาเลย หัวใจจะวาย

"อ๊ะ!ล..ลึกไป"เสียงหวานของคนด้านหน้าที่ก้มยันกับเตียงไว้เอ่ยบอก

"ไม่ดีหรอ"กระซิบถามข้างใบหูแดงก่อนจะกระแทกเข้าไปเสียจนเกิดเสียงกระทบกันของผิวเนื้อ

มือเรียวจิกกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อสามีเร่งความเร็วถี่ยิบ แม้จินยองจะต้องการสักแค่ไหนแต่นี่มันเร็วไปแล้วนะ

"อ๊า~"

"ฮึ่ม..."

เพียงไม่นานอารมณ์ของทั้งคู่ก็ถูกปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง




ยังไม่จบน้าาามีต่อในเด็กดีอีกนิดนึงงงง