วันอังคารที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

Married Alone CUT -7 คืนของเรา

แจบอมปล่อยร่างบางให้ยืนเองบนพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ มือหนาเอื้อมเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่แล้วหันมาปลดกระดุมเสื้อนอนที่เหลืออยู่สองเม็ดบนตัวภรรยาออกเผยให้เห็นแผ่นออกขาวเนียนและหน้าท้องแบนราบ เกินจะห้ามใจใบหน้าหล่อก้มลงไล่ชิมไปตามผิวเนียนอย่างหลงใหล มือก็สาระวนกับการถอดเสื้อสูทให้ตัวเอง เพียงไม่กี่นาทีสองร่างก็ปล่าวเปลือยไร้เสื้อผ้าคลุมกาย

เสียงน้ำล้นออกมานอกอ่างดังกลบเสียงจูบและเสียงหายใจหอบกระเส่า สามีภรรยาผละตัวออกจากกันก่อนที่แจบอมจะจูงมือจินยองให้ก้าวเข้าไปในอ่างน้ำด้วยกัน

.”เขินหรอ” แจบอมถามทั้งที่รู้อยู่แล้วนิ้วเรียวไร้ไปตามแก้มเนียนที่แดงระเรื่อ

“........”คนขี้อายไม่ตอบแต่ก้มหน้างุดจนแทบชิดอก

“หึ”แจบอมหัวเราะในลำคอเบาๆกับการกระทำของภรรยาพลางเกี่ยวเอาเอวคอดยกขึ้นจนร่างบางลอยมานั่งอยู่บนตักอย่างง่ายดาย

“อ๊ะ”เผลอร้องออกมาเมื่อก้นนุ่มสัมผัสกับส่วนแข็งขืนของอีกคนอย่างจัง

“นายกำลังจะทำให้พี่เป็นบ้า”กระซิบบอกเสียงพร่าที่ข้างหู

“ผมป่าวนะ”เอ่ยเถียงอ้อมแอ้ม

“.........”แจบอมไม่ต่อความแต่ก้มลงซุกหน้าไปกับซอกคออีกฝ่ายแทน

“ไหนบอกจะอาบน้ำ...”

“นายก็อาบให้พี่สิ พี่อยากทำอย่างอื่น”เอ่ยบอกอย่างเจ้าเล่ห์ มือหนาเริ่มเคลื่อนไปตามแผ่นหลังบอบบาง ริมฝีปากเคลื่อนประกบกับอีกฝ่ายไล่เลียดูดดึงจนอีกคนหัวหมุน

จินยองสะดุ้งสุดตัวเมื่อนิ้วเย็นเฉียบสัมผัสกับช่องทางด้านหลังของตน

“ไม่ต้องกลัวนะ เชื่อใจพี่”แจบอมเอ่ยปลอบพลางกดนิ้วเรียวเข้าไปในตัวของอีกคน ใบหน้าก้มต่ำมาหายอดอกที่กำลังแข็งตัวชูชันอวดสายตาลิ้นร้อนแลบออกมาไล่เลียกับตุ่มไตอย่างเรียกความสนใจของร่างบางให้ผ่อนคลายความเจ็บแต่มือหนาก็ทำการขยายช่องทางต่อไปไม่หยุด

“เจ็บก็ร้องออกมา”มือหนาถูกดึงออกเมื่อเจ้าของมือไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ขาแกร่งชันขึ้นเล็กน้อยเพื่อยกตัวคนที่อยู่บนตักมือหนาจับเข้าที่แก่นกายของตนที่แข็งขืนจ่อเขาที่ปากช่องทางของอีกคน ค่อยๆกดตัวคนด้านบนลงจนกลืนกินแก่นกายจนสุด

“อึก”จินยองกัดปากข่มความเจ็บที่เกิดขึ้นมือเรียวก็ขยุ้มเข้าที่ไหล่หนาอย่างหาที่ระบาย

“โอเคมั้ย”แจบอมแช่ตัวตนของตนค้างไว้อย่างนั้นเพื่อให้อีกคนได้ปรับตัว

“ค...ครับ”ราวกับคำอนุญาต เมื่อสิ้นคำเอวแกร่งก็เริ่มขยับเนิบนาบทั้งที่ในใจอยากกระแทกกระทั้นเข้าไปแรงๆแต่แจบอมทำอย่างนั้นไม่ได้เขาอยากถนอมภรรยาของเขาให้มากที่สุด

เสียงน้ำกระฉอกดังสลับกับเสียงเนื้อที่กระทบกันขาดแค่เสียงร้องครางที่เจ้าของเสียงกัดปากอดกลั้นไม่ให้หลุดลอดออกมา แจบอมเกลี่ยนิ้วไปที่ริมฝีปากอิ่มที่ขบเข้าหากันจนกลัวว่าจะได้เลือดให้คลายออก

“ร้องสิ”เอ่ยบอกพลางสวนกายเข้าหาอีกคนอย่างหนักแน่น

“อ๊ะ...”เผยเสียงออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว

“นยอง...”

“.......”

“พี่อยากได้ยินเสียงนาย....อยู่กับพี่นายไม่ต้องเก็บความรู้สึกหรอก ปล่อยมันออกมาเถอะ”แจบอมคิดมาเสมอว่าต้องทำยังไงภรรยาของเขาถึงจะปล่อยความรู้สึกออกมาบ้าง เขาไม่อยากให้จินยองเก็บมันเอาไว้ข้างในคนเดียว

“พี่ จ..จบม...ช้าหน่อย”เหมือนคำขอจะถูกส่งไปไม่ถึงเมื่อร่างหนายังสวนกายเข้าหาอย่างแรงและเร็วจนจินยองหายใจแทบไม่ทัน

“อ๊ะ...อ๊า”เสียงร้องครางที่กักเก็บเอาไว้ถูกปล่อยออกมาเมื่อโดนกระตุ้นที่จุดกระสัน ทำเอาอีกคนได้ใจกดย้ำอยู่ตรงนั้นถี่จนอีกฝ่ายทนไม่ไหว

“อ๊า....อ๊ะ....พ..พี่จบม...อ๊า”ร่างบางปลดปล่อยออกมาในที่สุดเรียกรอยยิ้มมุมปากของสามีให้ยกขึ้นอย่างถูกใจ

“อืม...”ครางต่ำในลำคอเมื่อตนใกล้ปลดปล่อยเช่นกัน มือหนาจับร่างเล็กหันหลังให้ตนแล้วจับแขนเรียวให้ค้ำยันไว้กับขอบอ่าง

“จับไว้นะ...”เอ่ยบอกแล้วสวนเอวใส่ถี่รัวทำเอาอีกคนร้องเสียงหลง ไม่นานร่างหนาก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในตัวของภรรยา

“แฮกๆๆ”เสียงหอบหายใจเหนื่อยอ่อนดังไปทั่วห้องน้ำ แต่เหมือนจะมีคนเดียวที่เหนื่อยเพราะอีกคนพอถอนแก่นกายออกมาก็จับอีกคนขึ้นอุ้มแล้วลุกจากอ่างอาบน้ำตรงไปห้องนอนทันที เป็นการบ่งบอกว่ามันไม่จบแค่รอบเดียว

ปล่อยร่างในอ้อมกอดลงบนเตียงนุ่มโดยไม่สนใจเนื้อตัวที่เปียกปอนสักนิด เตียงสีขาวยิ่งขับให้อีกคนน่าหลงใหล ผิวขาวที่มีรอยแดงปละปลายมันยิ่งทำให้แจบอมอยากทำรอยให้มากขึ้นอีก ทุกอย่างที่เป็นจินยองมันทำให้แจบอมรู้สึกไม่พอ

บทรักบทแล้วบทเล่าถูกดำเนินไปจนค่อนคืนจึงหยุดลงเมื่ออีกคนมีท่าทางเหนื่อยอ่อนจนแทบหลับคาอก โดยก่อนนอนแจบอมก็ไม่ลืมที่เช็ดตัวให้อีกคนได้นอนหลับสบาย ก่อนจะขึ้นเตียงมากกกอดภรรยาทั้งนิรนัยและพฤตินัยของเขา

“พี่รักนยองนะ”กระซิบบอกแม้อีกคนจะหลับไปแล้ว


“ฝันดีนะ...นยองของพี่”เป็นอีกคืนที่แจบอมหลับไปพร้อมกับรอยยิ้มแห่งความสุข




ยังไม่จบบบบกลับไปอ่านที่เด็กดีนะจ๊ะ^^

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น