ใบหน้าคมคายผละออกมาให้ภรรยาเด็กได้พักหายใจ ระหว่างนั้นแจบอมก็ไม่อยู่เฉยเกลี่ยจมูกโด่งไปตามใบหูบางให้อีกคนย่นคอหนีเพราะความจักจี้ มือหนาค่อยๆปลดกระดุมชุดนอนบนร่างบางออกอย่างไม่รีบร้อน
"อ๊ะ!คุณชายสอง~"จินยองผวาเฮือกเมื่อความร้อนจากลิ้นหนาสัมผัสเบาๆบนใบหู ขนอ่อนในตัวลุกชันจากความเสียว และเพราะมัวแต่สนใจสัมผัสวาบหวามนั้นสะใภ้สองก็ไม่รู้เลยว่าเสื้อผ้าบนตัวของตนและสามีถูกถอดออกไปจนหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่สามีคร่อมตัวเองอยู่และกำลังลากริมฝีปากร้อนผ่าวนั้นมาครอบครองตุ่มไตบนอกของตน
สัมผัสทั้งจากลิ้นหนาและนิ้วยาวที่ปาดไปมาบนเนินอกยิ่งสร้างเสียงครางอู้อี้ให้มีมากขึ้น แผ่นอกบางที่เคยขาวเนียนเริ่มประปรายไปด้วยรอยแดงจากการขบกัด ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนขึ้นมาหากดจูบที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้งแล้วจึงแวะทำรอยที่ลำคอ
ลมหายใจของจินยองถี่กระชั้นมากขึ้นเมื่อคุณชายสองค่อยๆถดตัวลงไปพร้อมริมฝีปากที่ลากบนตัวเขาเป็นทางให้ใจหวิว ก่อนจะต้องอ้าปากค้างโกยอากาศเข้าปอดเมื่อลิ้นร้อนลากไปตามแนวกระดูกเชิงกรานที่เห็นได้ชัดจากความผอมของตน แจบอมปลุกเร้าอารมณ์ของภรรยาอย่างนึกสนุกลิ้นร้อนขยับทักทายแก่นกายขนาดพอดีที่กำลังแข็งขืนของภรรยาเบาๆให้อีกคนสะดุ้งเฮือก
ริมฝีปากหยักอ้าครอบตัวตนของอีกคนจนมิดขยับขึ้นลงรูดรั้งเสียจนคนถูกกระทำดิ้นเร่า มือเรียวขยุ้มเข้ากับเส้นผมนุ่มสีเข้มของสามีจนเต็มมือปลดปล่อยเสียงครางแห่งความสุขออกมาไม่หยุด
แจบอมที่เห็นว่าภรรยาเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปด้วยแล้วก็ทำการขยายช่องทางให้อีกคนทันที ตอนนี้เขาแทบจะทนไม่ไหวแล้วแต่ก็ไม่อยากให้ภรรยาเจ็บ นิ้วยาวค่อยๆถูกกดเข้าไปในตัวจินยองขยับเข้าออกจนอีกคนเริ่มคุ้นชินคุณชายสองจึงยืดตัวขึ้นตรงจับร่างบางพลิกหันหลังให้ตน มือเรียวถูกจับให้ยันกับผนังบนหัวเตียงไว้ก่อนที่คนเป็นสามีจะค่อยๆกดตัวตนของตนเข้าไปในทางคับแน่นที่รออยู่ตรงหน้า
"อ๊า~"จินยองเผลอบีบหมอนที่วางอยู่ตรงหน้าเต็มแรงเมื่อคุณชายสองเข้ามาหาเสียจนสุด ก่อนจะครางกระเส่าไม่เป็นภาษาเมื่อคนข้างหลังขยับเข้าออกเนิบนาบแต่ลึกจนจินยองรู้สึกจุก
"อืม~นายอยากดูดาวใช่ไหม"แขนแกร่งช้อนเอวบางอีกคนให้หันหน้าออกไปทางระเบียงกระจกที่มองเห็นวิวทะเลยามค่ำคืนและท้องฟ้ากว้างใหญ่ที่มีดวงดาวพราวระยับประดับอยู่โดยที่ร่างกายทั้งสองยังคงเชื่อมติดกันอยู่
"อ๊า อ๊ะ..อื้อ~"แม้จะหันมาทางระเบียงแต่จินยองก็เอาแต่หลับตาปี๋เพราะอารมณ์ที่อยากดูดาวมันหายกระเจิงไปหมดแล้ว
สะโพกสอบสวนเข้าหาก้นนิ่มรัวเร็วจนเสียงกระทบกันของร่างกายดังมาให้รู้สึกอายมากกว่าเดิม ยิ่งขยับเร็วเท่าไหร่คนด้านหน้าก็ยิ่งครวญครางเหมือนจะขาดใจมากขึ้นทุกทีซึ่งนั่นก็ยิ่งปลุกอารมณ์ในกายของคนคุมเกมส์ที่อยากปลดปล่อยออกมาเต็มที
ร่างบางถูกจับพลิกให้นอนหงาย ใบหน้าหวานแดงระเรื่อเหมือนพึ่งตากแดดมาแขนเรียวโอบรอบคอแกร่งของสามีด้วยท่าทางออดอ้อนที่ทำเอาคนเป็นสามีก้มลงไปจูบจนเต็มรักก่อนที่กิจกรรมที่ยังค้างอยู่จะดำเนินต่อไป
เสียงหอบหายใจ เสียงของเนื้อกระทบกัน เสียงครวญครงหวีดหวิวและทุ้มต่ำดังประสานกันเป็นจังหวะก่อนที่เฮือกสุดท้ายของอารมณ์จะมาถึง
"อ๊าาา~"
"อ่า~"
มวลความสุขทั้งหมดของร่างสูงฉีดพ่นเข้าไปในร่างบางเสียจนหมดทุกหยาดหยดที่ช่องทางรัดแน่นนั้นก็เก็บกลืนเข้าไปไม่ปฏิเสธเช่นกัน
"ฉันจะพาไปดูดาว"
แจบอมถอนถอนร่างกายออกมาแล้วช้อนอุ้มร่างบางที่อ่อนระทวยขึ้นแนบอกพาเดินเข้าห้องน้ำแล้วตรงดิ่งไปที่อ่างอาบน้ำทรงกลมที่อยู่ติดกับระเบียงเปิดโล่งที่มองเห็นวิวด้านนอกใกล้ชิดธรรมชาติเสียยิ่งกว่าในห้องนอน ก้มวางร่างบางลงในอ่าง กดเปิดน้ำใส่อ่างแล้วจึงลงไปนั่งซ้อนหลังภรรยาไว้
"คุณชาย~"เสียงหวานทุ้มดังขึ้นใกล้หูเมื่อคุณชายสองยกตัวภรรยาขึ้นนั่งเทินตัก
"หืม?"ขานรับเบาๆ จมูกก็ซุกซนไปตามหลังคอและแผ่นหลังบางตรงหน้าไม่หยุด
"ตรงนี้มัน..."จินยองรู้สึกอายที่ที่ตนอยู่ตอนนี้มันเปิดโล่ง แม้จะไม่มีใครสามารถมองเห็นได้แต่จินยองก็ยังอายอยู่ดี
"ไม่เป็นไรหรอก"เอ่ยบอกให้อีกคนคลายความกังวลลง ยกร่างบางขึ้นอีกครั้งก่อนจะค่อยๆกดให้ร่างคนด้านบนกลืนกินแก่นกายใหญ่ที่รอพร้อมอยู่ก่อนแล้ว
"อึก..."ฝ่ามือหนาขยำก้นนิ่มจนเต็มมือ จินยองกัดปากเชิดหน้าเมื่อรู้สึกถึงตัวตนของอีกคนที่อยู่ภายในเสียจนลึก
"ขยับสิ"เสียงทุ้มกระซิบบอกที่ข้างหูพร้อมมือหนาที่ประคองเอวบางให้ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ จินยองโอนอ่อนตามการชักนำของสามีขยับกายดูดกลืนตัวตนของอีกคนจนไม่รู้เลยว่าสามีปล่อยมือที่คอยชักนำไปตั้งแต่เมื่อไหร่
แจบอมมองภรรยาเด็กที่แสนใสซื่อแต่กลับยั่วยวนในเวลาเดียวกันอย่างหลงใหลเสียจนอยากจับกลืนลงท้อง จินยองช่างน่ารัก น่าทะนุถนอมและน่ารังแกจนไม่ต้องหลับต้องนอนจริงๆ
ความเสน่หาในดวงตาเรียวที่สื่อออกมาอย่างไม่ปิดบังทำเอาคนที่ขยับกายไม่หยุดรับรู้ได้และรู้สึกอายมากขึ้นจนหน้าเห่อแดงไปหมด
ทำไมคุณชายสองต้องทำให้จินยองอายบ่อยๆด้วยนะ ใจเต้นจนแทบระเบิดอยู่แล้ว
"เด็กดี~เหนื่อยแล้วหรอ"เอ่ยทักเมื่อแรงขยับเริ่มผ่อนลงเรื่อยๆ จินยองซบหน้าลงกับบ่าแกร่งที่รองรับอยู่ เหนื่อยจนขยับตัวไม่ไหวแล้ว
"ข..ขอโทษครับ"เอ่ยขอโทษไปเบาๆเมื่อตนทำหน้าที่ตนเองไม่สำเร็จแต่อีกคนกลับยิ้มขำ
"แค่นี้นายก็เก่งมากแล้ว"เก่งเสียจนเขาไม่อยากปล่อยจนกว่าจะรุ่งสาง
ริมฝีปากหยักกดจูบอีกคนแผ่วเบาอย่างปลอบโยนก่อนจะเปลี่ยนท่าทางใหม่ให้ถนัดมากขึ้น สะโพกสอบดุดดันตัวตนเข้าหาอีกฝ่ายอีกครั้งก่อนจะขยับกายรัวเร็วเน้นทุกสัมผัสจนคนรับแทบทนไม่ไหวส่งเสียงครางแทบไม่เป็นภาษา
"อืม~นายรู้สึกยังไง บอกฉันสิเด็กน้อย~"ถาโถมอารมณ์เข้าหาพลางกระซิบชิดใบหูบางที่แดงอย่างเห็นได้ชัด
"ส..อ๊ะ~เสียว~อื้อ..คุณชาย..."คำตอบที่ได้รับทำเอาแจบอมยกยิ้มมุมปาก จินยองนี่ซื่อตรงดีจริงๆ
เมื่อเห็นว่าจุดหมายของอีกคนอยู่อีกไม่ไกลแจบอมก็เพิ่มความเร็วจนคนรับหัวสั่นหัวคลอนจากแรงกระแทก เพียงไม่นานหยาดอารมณ์ของทั้งสองก็ถูกปลดปล่อยออกมาจนหมด
ยังไม่จบน้ากลับไปอ่านต่อที่เด็กดี
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1681364&chapter=5
